Σάββατο 26 Μαρτίου 2011
Εκδήλωση της Ανεξάρτητης Μαθητικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης
Τρίτη 1 Μαρτίου 2011
"Είμαστε όλοι μετανάστες",της Νίνας Γεωργιάδου
Αν ένας σεισμός στην Τασμανία κρατούσε 300 ανθρώπους εγκλωβισμένους σε ερείπια, αναγκαία και ανθρώπινα η ΕΜΑΚ μαζί με εθελοντές διασώστες θα ήταν από την πρώτη στιγμή παρόντες στην προσπάθεια για απεγκλωβισμό. Αν 100 ναυαγοί πάλευαν μεσοπέλαγα για τη ζωή τους, εναέριες και θαλάσσιες δυνάμεις, αναγκαία και ανθρώπινα, θα είχαν σπεύσει για τη διάσωσή τους. Αν δέκα εκδρομείς σε χιονοδρομικό κέντρο αποκλείονταν από αιφνίδιες χιονοπτώσεις, οι κατάλληλες για τον απεγκλωβισμό δυνάμεις, σωστά και ανθρώπινα, θα βρισκόντουσαν σε συναγερμό. Αν έστω και ένας ορειβάτης στον Όλυμπο εγκλωβιζόταν σε μια χαράδρα, θα ενεργοποιούσε άμεσα τα ανθρώπινα αντανακλαστικά για τον εντοπισμό και τη διάσωσή του.
Και μαζί με τους διασώστες θα απογειώνονταν τα θορυβώδη ελικόπτερα των τηλεοπτικών ανταποκρίσεων, θα εξορμούσαν τα κομβόϋ των τηλεοπτικών βαν, θα φορούσαν τα ζεστά σκουφιά τους οι αντίστοιχοι ανταποκριτές και θα έσπευδαν όλοι μαζί στον τόπο του δράματος, με μικρόφωνα σα ματσούκια για να μεταδώσουν – όχι απαραίτητα, βρε αδερφέ, τη διάσωση – την έτσι κι αλλιώς όμως θεαματική είδηση. Και το πανελλήνιο, με κομμένη την ανάσα, μέσα από έκτατα δελτία, «επικίνδυνα» πλάνα και την παλλόμενη φωνή των ανταποκριτών θα πληροφορούνταν κάθε πέντε λεπτά την εξέλιξη των επιχειρήσεων.
Αν 300 μετανάστες απεργοί πείνας χαροπαλεύουν σήμερα μέσα στην καρδιά της Αθήνας – όπου για τη διάσωσή τους περιττεύουν ειδικές δυνάμεις, εθελοντές με αυτοθυσία, θορυβώδη ελικόπτερα, κομβόϋ βαν και ζεστά σκουφιά – τους κυκλώνει η κυνική καταδίκη μιας ανάλγητης πολιτείας, η εκκωφαντική σιωπή μιας κατευθυνόμενης ειδησεογραφίας, η παγερή υποκρισία μιας εκκλησίας και σύμπαντος του ποιμνίου της που ‘αγαπά τον πλησίον του σαν τον εαυτό του’ και προσεύχεται περί σωτηρίας των ψυχών ημών, η εκδικητική προσμονή των περιοικούντων φασιστοειδών, η γελοιότητα μιας υφυπουργού περί «έλλειψης κουλτούρας» και η πρόστυχη δήλωση ενός υπουργού «οι τριακόσιοι είναι μια βόμβα για τη δημόσια υγεία».
Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα των 10 τουλάχιστον εκατομμυρίων απόδημων Ελλήνων στις τέσσερις γωνιές της γης, όπου – το ξανάπαμε - περιθωριοποιημένοι και αποδιοπομπαίοι, πλύναμε σχεδόν όλα τα άπλυτα πιάτα της αμερικάνικης γαστριμαργίας. Στιγματισμένοι ως υποψήφιοι εγκληματίες, βάψαμε όλες τις κρεμαστές γέφυρες της αμερικάνικης επικράτειας, θρηνώντας εκατοντάδες νεκρούς και ανάπηρους. Χωμένοι σε στρατόπεδα μεταναστών, απολυμάναμε όλους τους δημόσιους απόπατους στη γκαστερμπάϊτερ θητεία μας. Μπουζουριασμένοι στα βάθη της γης, χάσαμε πολύ κόσμο μέσα στα πιτς των βελγικών ορυχείων, από πνευμονοκονίαση ή καταπλάκωση. Ντυθήκαμε απελπισμένες νύφες σε υπερπόντια προξενιά από ρετουσαρισμένες φωτογραφίες. Επιβιώσαμε στο μεγάλο πόλεμο σε στρατόπεδα προσφύγων. Στείλαμε στην Τασκένδη τα παιδιά μας για να γλυτώσουν τον αφανισμό κι όταν επέστρεψαν δεν γνώρισαν πατρίδα. Σουλατσάραμε όλη την Ευρώπη ως εξόριστοι ή γιαλαντζί αντιστασιακοί και συνεχίζουμε – σήμερα με μεγάλη ένταση – να αποχαιρετούμε στα λιμάνια το νέο κύμα της μετανάστευσης, στην πουλημένη πια Ελλάδα του ΔΝΤ.
Και όταν από χώρα φυγής των παιδιών μας, γίναμε και χώρα «υποδοχής» κυνηγημένων και απελπισμένων ανθρώπων που τρέχουν να γλιτώσουν από τη φτώχεια, την πείνα, τον πόλεμο, τις δικτατορίες, τα διάσπαρτα ναρκοπέδια (όλες τις αιτίες που έχωναν εμάς στα αμπάρια του Μεγάλη Ελλάδα και Πατρίς για δεκαετίες, και μας αποβίβαζαν στον υπερπόντιο παράδεισο με αποπνικτικούς ψεκασμούς ψειρόσκονης) δείξαμε τα μούτρα μας και το ανύπαρκτο ιστορικό μας φιλότιμο. Ανεχτήκαμε με μορφασμούς απέχθειας όσους χρειαζόμασταν στις φράουλες της Μανωλάδας με ένα ευρώ μεροκάματο, στην εξαναγκαστική πορνεία με ιθαγενείς νταβαντζήδες, στα υπόγεια χωρίς εξαερισμό ραφτάδικα, στη φτηνή, ανασφάλιστη οικοδομή.
Κι από πίσω ξαμολύσαμε μια ολόκληρη Καμόρα, που ζει και βασιλεύει πουλώντας ελπίδα στους απελπισμένους, ακριβοπληρωμένες αιτήσεις ασύλου, ψεύτικες κάρτες, διασπάθιση πόρων, κάτι κουφές μη κυβερνητικές οργανώσεις που στήνουν συνέδρια σε πολυτελή ξενοδοχεία. Νταβαντζιλίκι και δουλεμπόριο.
Και παραπίσω ξαμολύσαμε τους θεματοφύλακες της φυλετικής καθαρότητας, κάτι αφρίζοντα σκυλιά που συνήθως παρασιτοζωούν μέσα σε μια αρχαιολαγνεία.
Κι επειδή τα περί ιστορικού φιλότιμου μπορεί να μοιάζουν πολύ ηθικολογικά για μια εποχή που κυριαρχεί «το νόμιμον και ηθικόν» της υψηλόβαθμης ρεμούλας και του οργανωμένου εμπαιγμού, να πούμε ότι ποτέ και πουθενά ο μετανάστης δεν ήταν η αιτία διόγκωσης της ανεργίας και της εκμετάλλευσης. Ήταν ο πιο ευάλωτος αποδέκτης της . Σε μια Ελλάδα που ο παραγωγικός ιστός έχει μηδενιστεί, οι κρατικοδίαιτοι βιομήχανοι τα παίρνουν για να τα κάνουν καταθέσεις στην Ελβετία ή επενδύσεις με φτηνό κόστος εκτός συνόρων και ο δημόσιος πλούτος ‘εξυγιαίνεται’ , δηλαδή ξεπουλιέται προκλητικά, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
Κι επειδή ακόμα κι αυτό μπορεί να είναι δυσνόητο στην εποχή του κοινωνικού ευνουχισμού και του πολιτικού αναλφαβητισμού, να πούμε ότι αν οι μετανάστες νομιμοποιούνταν, δεν θα υπήρχε ‘ ο αθέμιτος’ τάχα ανταγωνισμός του πάμφθηνου εργατικού κόστους. Όμως γι αυτό φρόντισαν από άλλο δρόμο. Καταργώντας κάθε εργασιακή αξιοπρέπεια, συντρίβοντας κάθε έννοια συλλογικής σύμβασης και σοδομώντας τα στοιχειώδη δικαιώματα ενός αιωνα, ΜΑΣ ΕΚΑΝΑΝΟΛΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.
Επειδή η ζωή των 300 απεργών πείνας βρίσκεται πια σε σοβαρό κίνδυνο, όλοι οι φορείς, σωματεία, σύλλογοι, μαθητικές κοινότητες να σπάσουμε τον κύκλο της σιωπής, πνίγοντας τον κυνισμό και την αναλγησία της πολιτείας σε χιλιάδες διαμαρτυρίες.
Τέλος, σύντροφε, Λοβέρδο, η μόνη νόσος που μπορούν να μας μεταδώσουν οι τριακόσιοι μετανάστες απεργοί πείνας είναι ο αγώνας για αξιοπρέπεια. Απέναντι σ’ αυτή την πιθανή ‘επιδημία’ δεν υπάρχει ούτε εμβόλιο , ούτε ανοσία.
Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011
Συνέλευση 06/03/11
Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011
Τους είπαν πως δεν χωράν πουθενά...
Κάποτε πίστεψαν...
Κάποτε πίστεψαν πως τα κατάφεραν
Κάποτε πίστεψαν πως νικηθήκαμε
Κάποτε πίστεψαν πως χαθήκαμε
Όμως γελαστήκανε και κλειστήκανε στα δικά τους τα δεσμά
αυτά της αδικίας και της απανθρωπιάς
δεν θέλουμε να ζούμε έτσι
δεν θέλουμε πια να συμφωνούμε στην αλλοτρίωση μας
Θέλουμε να αγωνιστούμε για τα δικαιώματα μας
για την ζωή που εμείς θέλουμε και ζητάμε
ακόμα και αν όλο αυτό είναι μοναχά ένα όνειρο
μια ανείπωτη ουτοπία, ακόμα και αν φαντάζει τρέλα
αγωνιζόμαστε
διότι δεν αρκούμαστε πια στην ζωή που στήσατε για μας
δεν αρκούμαστε σε αυτή τη σαθρή κοινωνία
και στην ψεύτικη ευτυχία που μας προστάζετε να νιώθουμε
αφού μπορούμε και διεκδικούμε
αφού μπορούμε και αγωνιζόμαστε
αφού μπορούμε ακόμα να ονειρευτούμε
τίποτα δεν είναι μάταιο
θα το δείξει και ο καιρός ποιος θα φανεί πιο δυνατός
εμείς ταζόμαστε πρόσφυγες για να μπορέσουμε επιτέλους
να ονειρευτούμε και να ζήσουμε απαλλαγμένοι από
σύνορα, κράτη, χρήματα και δογματικές ιδεολογίες,
από θρησκεία και διακρίσεις
για να μπορέσουμε επιτέλους να είμαστε ελεύθεροι
γιατί όσο και αν προσπαθήσετε το πνεύμα μας δεν φυλακίζεται
πάντα θα ταξιδεύει και ας παίρνει δρόμους δύσκολους
και ας παίρνει δρόμους δύσβατους
ποτέ δεν ησυχάζει
Νεφέλη
Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!
Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011
Συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολικών μονάδων στο Χαλάνδρι
Παρακάτω δημοσιεύουμε το κείμενο της Ένωσης Γονέων Χαλανδρίου:
"Η Ένωση Γονέων Χαλανδρίου δηλώνει αντίθετη στις σκέψεις του Υπουργείου Παιδείας για πιθανές συγχωνεύσεις σχολείων της πόλης μας.
Την παραπάνω ανακοίνωση εξέδωσε η «Ένωση γονέων Χαλανδρίου», με αφορμή τις πρόσφατες καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων που μεθοδεύει το υπουργείο Παιδείας στην περιοχή. Όπως φαίνεται, προβλέπονται αρκετές συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων. Παρά το γεγονός ότι το υπουργείο δεν έχει κάνει συγκεκριμένες εξαγγελίες, φαίνεται, ωστόσο, ότι κινδυνεύουν τα παρακάτω σχολεία: Από δημοτικά το 3ο, το 15ο, το 4ο, το 8ο, το 7ο και το 10ο. Από γυμνάσια το 2ο, το 6ο, και το 7ο, ενώ τίθεται υπό αμφισβήτηση η λειτουργία του 1ου ΕΠΑΛ.
Συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων μεθοδεύονται, όμως, και για πολλές ακόμα περιοχές. Το υπουργείο Παιδείας, στο πλαίσιο της εφαρμογής του «Καλλικράτη» στην εκπαίδευση προωθεί τις συγκεκριμένες αλλαγές, οι οποίες οδηγούν την παιδεία δεκαετίες πίσω, καταργούν το «σχολείο της γειτονιάς» και οξύνουν τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση. Ο στόχος είναι η μετατροπή των σχολείων σε επιχειρήσεις και η λειτουργία τους στα πλαίσια των συμφερόντων της αγοράς.
Αναμφίβολα, το σχολείο του καπιταλισμού αποτελούσε ανέκαθεν ένα μέσο προπαγάνδισης και προώθησης των αστικών ιδεολογημάτων, ήταν ανέκαθεν ταξικό και λειτουργούσε στο πλαίσιο που του επέτρεπε το αστικό σύστημα. Τώρα, όμως, ακόμα και τα ελάχιστα δικαιώματα που το εκπαιδευτικό κίνημα και ο λαός έχουν κατακτήσει με αγώνες και αίμα, υπονομεύονται και «θυσιάζονται» στο «βωμό του κέρδους».
Οφείλουμε να αντισταθούμε στο «νέο» σχολείο-επιχείρηση που θέλουν να φτιάξουν και δείχνοντας την αλληλεγγύη και τη συμπαράστασή μας στην αντίσταση και την πάλη των καθηγητών και των φοιτητών, να αγωνιστούμε για την προάσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και για τα δημοκρατικά δικαιώματα της γενιάς μας.
Για την καταστολή
Τους τελευταίους μήνες αποτελεί πάγια τακτική της κυβέρνησης η ένταση της αστυνομοκρατίας, της καταστολής, και γενικότερα της κρατικής τρομοκρατίας. Στο γενικότερο, λοιπόν, αυτό πλαίσιο της όξυνσης της καταστολής των αγώνων του λαού και της νεολαίας, οι κινητοποιήσεις και οι αγώνες των μαθητών μπαίνουν για μια ακόμα φορά στο στόχαστρο της κυβέρνησης, η οποία προσπαθεί με κάθε τρόπο να αμβλύνει τις αντιστάσεις του μαθητικού κινήματος, ποινικοποιώντας όχι μόνο την πάλη του, αλλά και τις συλλογικές του διαδικασίες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η δίκη των εννιά μαθητών στη Λάρισα, οι οποίοι δικάστηκαν με τον κατάπτυστο «κουκουλονόμο», ένα τερατώδες δημιούργημα της προηγούμενης κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο ψήφισαν, βεβαίως, και τα κόμματα του ΛΑ.Ο.Σ. και του ΠΑ.ΣΟ.Κ., επιβραβεύοντας την κατασταλτική πολιτική του αστικού συστήματος. Ακόμα, τους τελευταίους μήνες παρακολουθήσαμε πλήθος μαθητοδικείων, όπως αυτό στην Ορεστιάδα, όπου 105 μαθητές κατηγορήθηκαν για τη συμμετοχή και την υποκίνηση της κατάληψης του σχολείου τους και οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα με ανυπόστατες και άδικες κατηγορίες.
Επιπλέον, πληθαίνουν καθημερινά τα παραδείγματα προσπάθειας τρομοκράτησης των μαθητών, αφού φέτος, ιδιαίτερα την περίοδο του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου, η κυβέρνηση ανέσυρε αρκετές φορές τη λεγόμενη «πράξη νομοθετικού περιεχομένου(Ν. 2811/2000)». Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου, η οποία ισχύει από το 1999 επιτρέπει την είσοδο της αστυνομίας, αλλά και την παραινετική παρέμβαση του εισαγγελέα στα σχολεία. Η επαναφορά της από την κυβέρνηση σε αυτή τη φάση αποσκοπεί στην ποινικοποίηση της αντίστασης των μαθητών, καθώς και στον εκφοβισμό τους με απώτερο στόχο την απομαζικοποίση των αγώνων τους.
Οφείλουμε, βέβαια, να κατανοήσουμε ότι η ένταση της καταστολής δεν είναι παροδικό και σύγχρονο, μόνο, φαινόμενο, αλλά αποτελεί πάγια τακτική του αστικού-καπιταλιστικού συστήματος να τρομοκρατεί μέσω της αστυνομικής βίας και των υπόλοιπων αυταρχικών μηχανισμών που διαθέτει, όχι μόνο τους μαθητές, αλλά και τη νεολαία και το λαό γενικότερα. Οι μηχανισμοί αυτοί, όπως είναι και η δράση φασιστικών ομάδων, όπως η Χρυσή Αυγή, χρησιμοποιούνται σε περιόδους κρίσης του οικονομικού συστήματος, όπως σήμερα, αλλά και σε περιόδους όξυνσης της λαϊκής αντίστασης και πάλης.
Ιδιαίτερα στις μέρες μας, που η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση Παπανδρέου πραγματοποιεί την πιο άγρια και την πιο απροκάλυπτη επίθεση στην περίοδο της μεταπολίτευσης στα εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα των λαϊκών μαζών, η κρατική καταστολή και η αστυνομική βία θα συνεχίσουν να εντείνονται. Κι αυτό διότι η τρομοκράτηση του κόσμου αποσκοπεί στην υπονόμευση των λαϊκών αγώνων. Και όσο η οργή και η αγανάκτηση του λαού θα μεγαλώνουν, τόσο θα μεγαλώνει και η κρατική τρομοκρατία.
Σε ό, τι αφορά το μαθητικό κίνημα, τα περιστατικά εισόδου εισαγγελέα στα σχολεία, η ποινικοποίηση των μαθητικών κινητοποιήσεων και τα μαθητοδικεία ενδέχεται να ενταθούν το επόμενο διάστημα, ιδιαίτερα σε περίπτωση όξυνσης της πάλης των μαθητών ενάντια στο «νέο σχολείο» και στις λοιπές μεταρρυθμίσεις που επιθυμεί το υπουργείο Παιδείας να μεθοδεύσει. Με αυτόν τον τρόπο θα προσπαθήσουν να καταστείλουν όχι μόνο τους αγώνες των μαθητών και του εκπαιδευτικού κινήματος, αλλά και να αποσαθρώσουν τις συλλογικές διαδικασίες του μαθητικού κιννήματος.
Ο στόχος είναι η χαφιεδοποίση, αφού πλήθος παραδειγμάτων επιβεβαιώνει ότι η αστυνομία ζητάει από τους διευθυντές και τους καθηγητές να καταδείξουν τους «ενόχους» που υποκινούν και συμμετέχουν στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των μαθητών, με στόχο την αποσυγκρότηση του εκπαιδευτικού κινήματος, φέρνοντας τους μαθητές αντιμέτωπους με τους καθηγητές τους. Όλα αυτά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τη γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ΠΑ.ΣΟ.Κ. και άμεσα συνυφασμένα με τις αντιεκπαιδευτικές εξαγγελίες του υπουργείου Παιδείας.
Παρόλα αυτά, οι μαθητές δεν πρέπει να τρομοκρατηθούν. Όσο η καταστολή των μαθητικών αγώνων θα εντείνεται, άλλο τόσο θα πρέπει να εντείνεται και η αντίσταση του μαθητικού κινήματος. Οι αγώνες μας δεν τρομοκρατούνται και δεν ποινικοποιούνται. Αντίθετα μαζικοποιούνται και δυναμώνουν στους δρόμους και στα σχολεία, τα οποία, παρόλη την προσπάθεια τρομοκράτησης των μαθητών, θα φιλοξενήσουν τις «νέες» αντιστάσεις της γενιάς μας. Οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι την κρατική τρομοκρατία θα την σταματήσουν μόνο η συλλογική αντίσταση και η μαζική και οργανωμένη πάλη. Αυτό το δρόμο φοβούνται, αυτόν θα ακολουθήσουμε.
Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011
Απεργία 22/2/11 και 23/02/11
Όλοι και όλες στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Τρίτη, 22/2, 11π.μ. στα Προπύλαια και την Τετάρτη, 23/2, στη συγκέντρωση στις 11.00 στο Μουσείο (Πατησίων)
Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011
Συνέλευση 20.02.2011
Καταστατικό Α.Μ.Α.Σ
- Κατά των πολιτικών της κυβέρνησης του ΔΝΤ που μέσω του Καλλικράτη υπονομεύει την παιδεία με συνχώνευση αλλά και κατάργηση σχολείων και με υποχρηματοδότηση που ως μόνη συνέπεια έχουν την ιδιωτικοποίηση της παιδείας.
- Κατά του σχολείου που συνδέει την παιδεία με τις ανάγκες της αγοράς.
- Όχι στο νέο σχολείο.
- Αύξηση του ποσοστού που δίνει το κράτος για την παιδεία.
- Στηρίζουμε τους μετανάστες και τους πολιτικούς πρόσφυγες.Είμαστε όλοι άνθρωποι.
- Αφοπλισμός της επικίνδυνης αστυνομίας.
- Έξω το ΔΝΤ και η Τροικα .